
Ik zit er weer helemaal in. 1 januari begon dit jaar goed met de eerste aflevering van het derde seizoen van Sherlock op de BBC. Na een afwezigheid van maar liefst twee jaar met een cliffhanger van jewelste in het vorige seizoen. Sherlock was immers van een enorm hoog gebouw gesprongen en was dood, morsdood. So we thought...
Niks was minder waar, gelukkig. Sherlock lives en hoe! Was het eerste deel (wat meer een kleine film is dan een aflevering) al een genot waarin veel gelachen werd, episode 2 van seizoen 3 was om te gieren! We zagen Sherlock's menselijke kant, want laten we wel wezen, hij is een 'beetje' 'sociaal gehandicapt' en dan zeg ik het nog netjes. Maar o boy do we love him!
De wijze waarop de serie geschreven is, er geacteerd wordt is zo Brits. Ik kan het niet anders zeggen dan dat. De humor is briljant, het plot ook, en de twists and turns in de uitwerking van zo'n 90 minuten durende aflevering al helemaal. Laat het maar aan de Britten over om zo'n werkelijk waanzinnig briljante serie te schrijven én uit te voeren!

De echte 'die-hard' fans hadden gehoopt, eerlijk is eerlijk, op een romance tussen dr. John Watson (gespeeld door Martin Freeman ook bekend door the Hobbit) en Sherlock Holmes (Benedict Cumberbatch). Het is immers een moderne versie van dit klassieke verhaal van sir Arthur Conan Doyle die de schrijvers Steven Moffat en Mark Gattis (speelt ook de broer van Sherlock, Mycroft Holmes) bedacht hebben.
Wat een teleurstelling voor velen was het dat na twee jaar John Watson een vriendin bleek te hebben waar hij trouwplannen mee had. En zelfs in het tweede deel mee in het huwelijksbootje trad.
Maar toegegeven; Mary, Watson's vrouw, bleek een goede aanvulling te zijn. De fans sloten haar massaal in hun hart.

En dan aanstaande zondag het laatste deel alweer. Ik kan niet wachten. Ik heb al gelezen dat de schrijvers al met seizoen 4 bezig zijn. Laten we maar hopen dat ze ons niet weer twee jaar laten wachten! Want ik ben echt totally Sherlocked!
© KH