De mevrouw waar ik werkte vertelde over haar weekendje weg. Ze zei dat zij en haar man wel vaker op stap gingen als het kon. Ook wel eens naar Amsterdam bijvoorbeeld. Ik maakte alleen maar een losse opmerking tussendoor, dat ik ook nog eens met mijn kinderen naar Amsterdam wilde, naar het Rijksmuseum en het Anne Frankhuis omdat ze dat ooit gezien moeten hebben. Ze keek me aan en zei: 'Weet je wel dat het allemaal onzin is? Dat is helemaal niet waar en allemaal verzonnen!' Ik keek haar vragend aan, dat kon ze niet menen. 'Ja', zei ze nog, 'Dat van Anne Frank is allemaal niet waar. Allemaal verzonnen voor 'de Hollander' geld uit zijn zak te kloppen. Dat levert geld op en het is allemaal onzin! Daarvoor hebben wij de bewijzen zelf gezien in een museum in Duitsland!' Ik geloofde mijn oren niet! Haar man is half Oost-Duitser van geboorte. Zijn vader vocht in de oorlog nog aan Duitse zijde. Ze vertelde dan ook: 'Mijn schoonvader heeft het ook verteld. Alle verhalen van de Joden en de kampen, allemaal verzonnen! Hij kan het weten, hij heeft vooraan gevochten. Hij heeft het meegemaakt.' Ik zei nog dat ze het niet kon menen, dat al die doden, in al die kampen toch niet verzonnen konden zijn. 'O', zei ze, 'Er zullen best wel wat mensen dood gegaan zijn daar, maar niet zoveel als ze ons willen wijsmaken! Echt niet! Churchill heeft zelf Hitler aan de macht geholpen hoor en de Engelsen hebben ook Duitse steden gebombardeerd met vrouwen en kinderen daarin!' Ik viel gewoon stil. Alles wat zei vertelde kun je zo op internet vinden: Onder Stormfront: Een antisemitische site! Het is dat zij niks van internet afweet!
De week ervoor hadden meneer en mevrouw al commentaar over Bevrijdingsdag. Dat het zo'n onzinnige dag was. Dat je bijna 70 jaar nadien toch niet meer daaraan dacht. Dat het wel afgeschaft kon worden, die onzin!
Mijn schoonvader (de vader van ex) was een Jood. Hij zat als kind in een Jappenkamp. Zijn vader en oudere broer moesten naar het mannenkamp en zijn moeder, iets oudere broertje en hij in het vrouwenkamp. Dat is hun geluk geweest achteraf. Hadden ze in Nederland gewoond dan hadden ze het misschien niet eens overleefd. Mijn ex is dus eigenlijk half Joods al kun je dat zo niet stellen, je bent volgens Joden pas Joods als de moeder Joods is. Je weet tenminste altijd zeker wie de moeder is, nooit wie de vader is. Dus je moeder moet Joods zijn wil jij ook Joods zijn. Ex zijn moeder was dat niet, dus is hij dat 'technisch' gezien ook niet. Joods bloed echter wel. Mijn zonen op hun beurt ook weer. En hun achternaam ook. En wat geeft het? Ze mogen er trots op zijn. De hele familie van ex was een prachtige familie. Die oude Joodse mensjes. Die kleine mensen met hun prachtige verhalen! Altijd vrolijk, ondanks wat ze meegemaakt hebben.
Ik kon het dan ook niet hebben wat die mevrouw vertelde. Niet alleen om mijn schoonvader, maar zij ontkende gewoon al die miljoenen doden die gevallen zijn in de concentratiekampen. Dat was volgens haar niet gebeurd! Leugens! Bedrog! Om de 'Hollander' wat voor te spiegelen. Te bedriegen!
Ik ben aan mijn werk gegaan en toen ik stond te werken dacht ik: Werk ik nu voor een 'foute' Nederlander? Ik kán dit niet! Het voelt niet goed? Zou het ook zo gevoeld hebben voor velen Nederlanders die in die tijd voor de verkeerde bazen werkten? Ik kon het echt niet. Ik was blij dat het tijd was en ik heb ze gedag gezegd en toen ik thuis was meteen mijn werk gebeld en gevraagd of ik vanaf volgende week een andere cliënt kan krijgen. Gewetensbezwaren. Zo kun je het wel omschrijven. Ik heb me heel de middag er naar onder gevoeld. Gelukkig begrepen ze de reden op mijn werk en ze maken er zelfs een aantekening over zodat niet een collega hetzelfde probleem zal krijgen. Volgende week hoef ik niet terug, ik krijg een nieuwe cliënt.
Ik wist niet dat het nog bestond. 67 jaar na dato. Nederlanders die nog fout zijn. Ik wist niet dat het kon. Maar kennelijk wel. Niet alleen neo-nazi's maar ook bejaarden dus. Mensen die beter zouden moeten weten.
En dat is en voelt heel raar.
© KH
