Showing posts with label feestdag. Show all posts
Showing posts with label feestdag. Show all posts

Friday, 14 September 2018

Ouder worden


Morgen ben ik alweer 51 jaar. Leeftijd interesseert me eigenlijk niet maar gek vind ik het wel. In mijn hoofd ben ik nog 18 zeg maar al zegt de spiegel iets heel anders!
Boven de 50, het is wat, maar eerlijk is eerlijk ik zou geen 'jonge blom' meer willen zijn. Wat een gedoe was dat, twintiger zijn. Als ik nu mijn kids zie staan zij toch heel anders in het leven dan ik destijds! Ik denk ook dat het een kwestie van opvoeding is. En omdat ik best wel beschermend opgevoed ben, heb ik het bij mijn kids heel anders gedaan. Ik mocht niet veel, en mijn ouders regelden alles voor me. Ik heb het de jongens altijd zelf laten doen, daar leren ze van. Ze worden zelfstandiger en ze zijn niet onzeker als ze ouder zijn, zoals ik.
Nu ik ouder ben, ben ik misschien nog wel een beetje onzeker, dat gaat nooit helemaal weg, maar het is allemaal iets minder, de scherpe randjes gaan er wel vanaf. Er lijkt iets meer rust te komen, het kan me allemaal iets minder schelen wat anderen van mij vinden of van mij denken en dat is lekker.

Er zijn veel mensen de het erg vinden dat ze richting de 60 gaan. Ik niet, het enige wat ik erg vind is dat mijn moeder ouder wordt en dat ik daar ooit afscheid van moet gaan nemen. En op hun beurt moeten mijn kids dat dan ook van mij. Circle of Life zeg maar. Mijn vader is maar 60 geworden. Ik hoop er dik overheen te gaan. Ik probeer ook van het leven te genieten met de middelen die ik heb. Van de kleine dingen zeg maar. Ik heb genoeg in mijn leven meegemaakt to last a lifetime! Het 'grote genieten' mag van mij komen zeg maar.
Dus op naar die 60! And beyond!

© KH

Monday, 30 December 2013

Van oude dingen en nieuwe beginnen

Omdat ik morgen zowat de hele dag met mijn neus in de oliebollenlucht sta, in de schuur dus oliebollen aan het bakken ben, wil ik iedereen nu alvast een goed uiteinde en een nog beter begin wensen! Wat is het hard gegaan dit jaar he! Ongelooflijk! Het voelt ook niet als het einde van het jaar. Het is alsof de tijd een geintje met ons uithaalt en straks roept: Haha, gefopt! Het is pas september! Of zoiets. Het zal ook heus wel aan de temperatuur liggen buiten! Het is zo zacht! Maar dan nog, ik zit toch heus naast een kerstboom en hoor toch echt het geknal in de straat. (al vanaf begin november trouwens)
Misschien komt het wel omdat we met zijn allen ouder worden, steeds meer dingen 'moeten' en tijd te kort komen!

Goede voornemens maak ik nooit, maar moest ik er 1 maken, dan zou dat toch wel zijn, om me niet meer zo druk te maken om futiliteiten. Om me meer te ontspannen, de zorgen te laten voor wat ze zijn. Het komt zoals het komt. Dat heeft het altijd al gedaan. Je kunt je er druk over maken maar dat schiet allemaal niets op! Vaak is het zelfs zo, dat als je het 'los' laat het zich vanzelf oplost!
Ook zou ik meer willen mediteren, wat meer dingen 'mindful' willen bekijken. Ik weet dat het voor mij althans goed is, om op die manier te leven. Alleen neem ik daar nu net weer te weinig tijd voor. Jammer eigenlijk.

Dus toch een goed voornemen. En daar deed ik niet aan. Och ja, zolang dit voornemen dan maar niet sneuvelt.

Fijne jaarwisseling iedereen, let op je vingers en ogen en tot volgend jaar met nog meer blogplezier!

http://img20.imageshack.us/img20/272/fi43.jpg

©KH

Tuesday, 24 December 2013

The night before Christmas

'Twas the night before Christmas, when all through the house
Not a creature was stirring, not even a mouse;
The stockings were hung by the chimney with care,
In hopes that St. Nicholas soon would be there;
The children were nestled all snug in their beds;
While visions of sugar-plums danced in their heads;
And mamma in her 'kerchief, and I in my cap,
Had just settled our brains for a long winter's nap,
When out on the lawn there arose such a clatter,
I sprang from my bed to see what was the matter.
Away to the window I flew like a flash,
Tore open the shutters and threw up the sash.
The moon on the breast of the new-fallen snow,
Gave a lustre of midday to objects below,
When what to my wondering eyes did appear,
But a miniature sleigh and eight tiny rein-deer,
With a little old driver so lively and quick,
I knew in a moment he must be St. Nick.
More rapid than eagles his coursers they came,
And he whistled, and shouted, and called them by name:
"Now, Dasher! now, Dancer! now Prancer and Vixen!
On, Comet! on, Cupid! on, Donder and Blixen!
To the top of the porch! to the top of the wall!
Now dash away! dash away! dash away all!"
As leaves that before the wild hurricane fly,
When they meet with an obstacle, mount to the sky;
So up to the housetop the coursers they flew
With the sleigh full of toys, and St. Nicholas too—
And then, in a twinkling, I heard on the roof
The prancing and pawing of each little hoof.
As I drew in my head, and was turning around,
Down the chimney St. Nicholas came with a bound.
He was dressed all in fur, from his head to his foot,
And his clothes were all tarnished with ashes and soot;
A bundle of toys he had flung on his back,
And he looked like a pedler just opening his pack.
His eyes—how they twinkled! his dimples, how merry!
His cheeks were like roses, his nose like a cherry!
His droll little mouth was drawn up like a bow,
And the beard on his chin was as white as the snow;
The stump of a pipe he held tight in his teeth,
And the smoke, it encircled his head like a wreath;
He had a broad face and a little round belly
That shook when he laughed, like a bowl full of jelly.
He was chubby and plump, a right jolly old elf,
And I laughed when I saw him, in spite of myself;
A wink of his eye and a twist of his head
Soon gave me to know I had nothing to dread;
He spoke not a word, but went straight to his work,
And filled all the stockings; then turned with a jerk,
And laying his finger aside of his nose,
And giving a nod, up the chimney he rose;
He sprang to his sleigh, to his team gave a whistle,
And away they all flew like the down of a thistle.
But I heard him exclaim, ere he drove out of sight—
“Happy Christmas to all, and to all a good night!”

 CLEMENT CLARKE MOORE


© KH

Sunday, 12 May 2013

Muziek op Zondag, Muziek voor Moeder



Vandaag is het Moederdag. Mijn kids liggen nog rustig te slapen en naar mijn eigen moeder hoef ik niet vandaag. Zij zei tegen me; 'Kind, ik heb je net 3 dagen in Londen gezien, ben op de verjaardag van je man geweest, je moet met de trein komen, blijf lekker thuis, ik heb je toch wel genoeg gezien nou?'  O lekker mam! 'Je weet best hoe ik het bedoel', mopperde ze nog even na. Natuurlijk weet ik hoe ze het bedoelde. Alleen, haar moeder, mijn oma, is er niet meer. Normaal zou ze daar even heengaan. De eerste moederdag zonder je moeder, hoe zou dat zijn? Ik moet er niet aan denken! Mijn moeder had het al helemaal geregeld. Ze gaat naar haar broer en schoonzus. Die hebben geen kinderen en haar zusje komt ook nog even. Samen gedenken ze hun moeder die er niet meer is. Ik slik even, dat gaan zus en ik ook nog krijgen, ooit.. Ik hoop nog lang niet.

Deze muziek op zondag is voor alle moeders die op deze dag aan hun moeders denken, die er niet meer is.
Ik denk met jullie mee, voor mijn oma, voor alle moeders die van bovenaf op ons neer kijken met een glimlach.





Misschien niet echt een 'speciaal' Moederdag nummer maar 1 van mijn favoriete nummers met 'mama' in de titel.









© KH

Wednesday, 1 May 2013

Trots

  http://shawglobalnews.files.wordpress.com/2013/04/dutch-king-inauguration-1.jpg?w=1024&h=718

Gisteren heb ik de hele dag voor de tv gezeten. Ik wilde geen moment missen van de abdicatie, de kroning of eigenlijk de inhuldiging van onze nieuwe Koning.
Wat hebben Lief en ik zitten snotteren toen Koningin Beatrix afstand deed van haar koningschap en het stokje overdroeg aan haar zoon. Dat was niet het enige moment. Ook in de Kerk toen Koning Willem Alexander het woord tot zijn moeder richtte, pinkten wij hier heel wat traantjes weg.
Daarna waren er vele 'ooh's en aah's', over Maxima's o, sorry, Koningin Maxima's jurk of jurken, haar kapsel, de prinsesjes. Het schattige koninklijke knikje van Kroonprinses Amalia en het 'even wuiven misschien ' van Prinses Beatrix. (waarom nou niet Koningin moeder... klinkt toch zoveel mooier? Of is dat te Engels? ) Of wat dacht je van het ogenblik van uit de kerk lopen en het wuiven van de prinsesjes en Amalia's meetrekken van haar zusje. Het leek wel of ze wilde zeggen: 'Wuiven en weer doorlopen!' Ze nam overal meteen de leiding. Op haar wacht een net zo'n zware taak als die haar vader nu vervuld. En ze lijkt het al te beseffen. Al zag je even het kleine meisje doorschemeren in de kerk toen ze een geeuw niet kon onderdrukken. Het was ook een lange zit, niet alleen voor kleine prinsesjes.

 http://static3.nieuws.vtm.be/sites/nieuws.vtm.be/files/styles/vmmaplayer_big/public/article/image/2013/04/geeuw.jpg?itok=oHEJKDvz

Wat ik vooral zo prachtig vond waren al die Koninklijke gasten. Zo prachtig uitgedost in de meest mooie gewaden. Uit alle delen van de wereld waren ze bijeen. Dan doet religie er gewoon niet meer toe. Dan zie je hoeveel vriendschappen ons Koningshuis gesloten heeft en dan kun je alleen maar trots zijn. Dan verstillen de tegenstemmen of sluit je die gewoon buiten. Die waren er sowieso amper. Een handjevol terwijl er pleinen vol met duizenden, honderdduizenden Oranje geklede Koningshuisfans waren. Een opsteker voor het Koningshuis. Zo'n feest, zo'n blijdschap. Zo anders dan in 1980. Hoe blij moet Prinses Beatrix hiermee geweest zijn voor haar zoon. (ik moet wel wennen aan dat prinses)


http://resources0.news.com.au/images/2013/05/01/1226632/731736-netherlands-new-king.jpg

Straks ga ik naar mijn moeder, morgen vliegen we naar Londen. Toen ik gisteren Charles en Camilla de kerk binnen zag lopen dacht ik nog: Och jongen toch, jij had ook zo graag aan de beurt willen komen. In Engeland is het gebruikelijk dat je koning bent tot aan je dood. The Queen zal zich daar ook aan houden denk ik. Niet abdiceren ten gunste van Charles. We zullen zeker langs Buckingham Pallace komen. Aan de vlag is dan te zien of The Queen thuis is. Ik ben benieuwd of we iemand zullen zien, ik denk het niet. Maar ik moest er gisteren wel aan denken, hoe verschillend het Britse en het Nederlandse Koningshuis toch is. Bij ons zijn ze warmer heb ik het idee. Geen Stiff Upper lipp.

 http://www.nrc.nl/wp-content/uploads/2013/04/charles.jpg

En als klap op de vuurpijl een rondvaart over het IJ met een spontane actie van Koning Willem Alexander zoals ook alleen hij dat kan. Besluiten dat je de DJ die jij uitgenodigd hebt, even persoonlijk wil bedanken en daarvoor de hele rondvaart veranderen. Daar ging het gezelschap. Het publiek werd gek, Armin van Buuren had nog niet eens iets in de gaten. En na een mooie rondvaart een eerbetoon door F 16's en nog vuurwerk toe. De F16's trouwens waren in nog geen 10 minuten later weer terug boven ons huis in Brabant op weg naar hun basis!

http://www.nrc.nl/wp-content/uploads/2013/04/koning1.jpg


Een dag met een goud met Oranje randje. We zijn een land om trots op te zijn. Met een Koning en Koningin om trots op te zijn en ja, zelfs het lied ging goed. Kunnen we aan de ene kant zeuren om niks, aan de andere kant kunnen we ook als 1 man, als 1 volk achter onze Koning staan. En dat is zeker iets om trots op te zijn!



© KH

Monday, 24 December 2012

Merry Christmas

Vandaag is mijn eerste echte vakantiedag. De eerste van de komende 2 weken. Het lijkt heerlijk lang maar ik weet nu al dat ze om zullen vliegen. Zeker met die Feestdagen ertussen. Ik kan me dan ook van alles voornemen om te gaan doen, maar weet nu al dat het er daar niet van gaat komen. Dus ik zie wel. Lezen, wandelen, beetje in huis doen, lummelen... Relax ik heb vakantie! En natuurlijk volgende week maandag mijn  oliebollen-bakdag. Dan sta ik de hele dag in de keuken én schuur te bereiden en te bakken.

Maar dat betekent ook dat ik hier onregelmatig zal zijn. Niet meer elke dag, deed ik al niet meer vanwege mijn schouderklachten maar misschien moet ik nog wat meer naar mijn eigen lichaam luisteren. Is wellicht wel een goed idee. Alleen wat zeggen op mijn blog als ik ook wat te zeggen heb, niet bloggen om het bloggen. Her en der lezende op het www gebeurd dat toch wel vaak. En op mijn eigen blog toch soms ook wel eens.

Het is deze dagen voor mij vooral een tijd van bezinning en dat ga ik dan ook maar eens doen. Me bezinnen hoe ik verder wil met dit blog, wat ik erop wil zetten, of misschien wil ik wel doorgaan zoals ik deed. In ieder geval moet ik sowieso mijn tijd op de pc zo goed mogelijk besteden en verdelen. En ik wil heel graag meer en vaker de blogs van iedereen lezen en erop reageren wat ik nu niet vaak kan.
Stof tot nadenken dus. Eerst maar rustig aan doen, arm/schouder laten uitrusten.

Ik wens iedereen hele Fijne dagen, bedankt voor het hele jaar reageren/lezen en betrokkenheid en we zien elkaar snel weer.


© KH

Saturday, 15 September 2012

Quotes and Pics 40, Jarig

Vandaag  ben ik jarig. 45 alweer. Daar zit ik overigens helemaal niet mee! :) Gekker is dat mijn opa (van moeders kant) niet ouder is geworden dan 45. Dat is gek, dat ik nu net zo oud ben als opa is geworden. De opa die ik nooit heb gekend maar waar ik wel gevoelsmatig een band mee heb, door de vele verhalen, maar ook, tja gewoon gevoel dus.
Daar sta ik verder maar niet teveel bij stil vandaag.

Het is ook mijn 40e Quotes and Pics! Wow 40 al! Veel zeg! En dus reden voor een feestje! Leeftijd speelt een rol in deze aflevering van Quotes and Pics. Ik maak ze tegenwoordig voor dit blog in het Nederlands maar voor de liefhebbers staan ze in het Engels op mijn Tumblr blog (zie link in de zijbalk)
Allemaal weer bedankt voor de lieve reacties. Want zonder jullie geen quotes and pics! :-)











© KH

Friday, 6 April 2012

Goede Vrijdag



Weet iemand nog waarom het vandaag Goede Vrijdag is? Of waarom het gisteren Witte Donderdag was? Of waarom het Pasen is? Waarom we veel eten, feest vieren en (heel vreemd) paaseieren en chocolade paashazen eten? De werkelijke reden voor het Paasfeest ligt wel wat genuanceerder dan paaseieren zoeken en een paashaas verorberen en 's avonds gezellig aan een flinke maaltijd met zijn allen.

 

Op Witte Donderdag is Jezus op de Olijfberg en wordt Hij verraden door Judas Iskariot. Hierop wordt Hij gearresteerd door soldaten die in dienst waren van de hogepriester. De Joodse leiders wilden hem ter dood veroordelen, maar dat mocht alleen de Romeinse gouverneur, Pontius Pilatus, doen. Pilatus verklaarde echter in het openbaar niets te zien waarom Jezus ter dood zou moeten worden veroordeeld. De aanklagers bleven echter aandringen. Ook verklaarden ze dat Jezus zich 'koning der Joden' noemde en dat dit al een veroordeling zou rechtvaardigen. Pilatus kon hier niet goed onderuit komen als hij moeilijkheden met de Romeinse keizer wilde vermijden. Hij kon nog maar een oplossing zien van dit dilemma: het was traditie dat ter gelegenheid van het joodse feest Pesach een veroordeelde misdadiger gratie kreeg en het volk mocht kiezen welke dat zou zijn. Pilatus gaf nu de keus tussen Jezus en een moordenaar, veronderstellend dat het volk niet een moordenaar zou vrijlaten. Opgehitst door de leiders koos het volk echter voor vrijlating van de moordenaar Barabbas in plaats van Jezus. Jezus werd door Pilatus veroordeeld tot de dood aan het kruis. Hij waste daarbij zijn handen 'in onschuld'. Jezus werd op vrijdag aan het kruis genageld, waar hij kort voor de joodse sabbat, op de vooravond van het Pesach, stierf. Door Jozef van Arimathea wordt Jezus begraven, in een graf dicht bij Golgotha.


 

Heel vroeg op de zondagmorgen gaan er vrouwen naar het graf om het lichaam van Jezus te verzorgen. Ze vinden Hem daar echter niet, engelen vertellen hun dat Jezus is opgestaan. "Waarom zoekt u de levende onder de doden?" Kort daarop verschijnt Hij aan Maria van Magdalena. Daarop gaan de vrouwen naar de discipelen, die hen niet geloven. Toch gaan ze wel bij het graf kijken, Johannes en Petrus voorop. Diezelfde dag verschijnt Jezus aan twee volgelingen die onderweg zijn naar Emmaüs. Nadat Hij Zich aan hen geopenbaard heeft (bij het breken van het brood) haastten ze zich terug naar Jeruzalem om het de discipelen te vertellen. Terwijl ze hun verhaal aan het doen zijn, verschijnt Jezus in hun midden. Hij belooft hierbij de Heilige Geest te zenden en geeft ze de opdracht: "Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit."


De reden dat de kruisiging op de vrijdag voor het Pesach (joods paasfeest) wordt herdacht, is dat de Bijbel de gebeurtenis plaatst in de context van de voorbereidingen voor dat feest, en ook dat de kruisiging kort voor de sabbat (zaterdag, de eerste dag van het feest) plaatsvond. De indicatie wordt gegeven dat Jezus na zijn dood snel begraven moest worden, voor het donker werd en de sabbat zou beginnen. Het Pesach is echter een van de grote joodse sabbatten en kan ieder jaar op een andere dag van de week vallen. Dit zou ook een verklaring kunnen zijn voor het gegeven dat er tussen de (goede) vrijdag en de opstanding voor de zondagochtend slechts anderhalve dag zitten, in plaats van de voorspelde "drie dagen en drie nachten". Pesach zou in het jaar van Jezus' kruisiging zijn gevallen op de donderdag, drie dagen voor de opstanding op de eerste dag van de week.

In de loop der jaren zijn veel non-religieuze culturele elementen toegevoegd aan het feest waardoor het een belangrijk seculier feest is geworden. Pasen duurt twee dagen en wordt gevierd op een zondag en maandag. Beide dagen worden wel afzonderlijk Eerste en Tweede Paasdag of Paaszondag en Paasmaandag genoemd.
Over de precieze oorsprong en viering is men het niet volledig eens. Er bestaan verschillende lentefeesten uit diverse culturen die sterk op elkaar lijken en waaraan ook het christendom symbolen heeft ontleend. Daarom stellen sommigen dat Pasen eigenlijk een vrij recente feestdag is waarin al dan niet bewust oude symbolieken van de lentefeesten zijn opgenomen.


Zo'n lentefeest is in veel culturen en religies vaak ook ter ere van een godin van het leven en de vruchtbaarheid, die de natuur heeft doen ontwaken en vruchtbaar heeft gemaakt. Voor Noord-Europa menen sommigen dat het de godin Ostara betreft. Het is twijfelachtig of deze godin ooit bestaan heeft.


 

Zowel de naam Ostara (Oudengels: Eostre) als de Duitse en Engelse benaming voor pasen, "Ostern" en "Easter"', zijn te herleiden tot het Oergermaanse woord voor het oosten.
Een ander gebruik zijn de paasvuren. De ontstaansperiode hiervan is onbekend. De bedoeling van de vuren is het verjagen van de demonen van de winter. In het oosten van Nederland en het aangrenzende westen van Duitsland, het woongebied van de Saksen, is dit gebruik nog altijd een levendig onderdeel van Pasen.



De reden waarom Pasen ieder jaar op een andere dag gevierd wordt, is omdat Pasen gevierd wordt op de eerste zondag na de eerste volle maan in de Lente. En dat kan ieder jaar op een andere zondag vallen. 

 

De paashaas en paaseieren illustreren volgens sommige theorieën hoe voorchristelijke elementen opduiken in de christelijke riten. Zo worden paaseieren opgehangen in de bomen, hetgeen een overblijfsel is van de heilige-boom cultus uit de Germaanse traditie. Deze symbolen ziet men ook in andere lentefeesten zoals Beltane en feesten van regeneratie die aanmerkelijk ouder zijn dan de christelijke versie, maar waar deze laatste wel op steunt. Zo is er ook de oude symboliek van de mythe van Adonis, de jaarlijks stervende en herrijzende god, of zoon-gemaal van de moedergodin.


Ik ben Katholiek opgevoed, en het is allemaal blijven  hangen, toch heb ik even de volledige uitleg opgezocht en neergezet voor het geval ik me toch hier en daar zou vergissen. Ik ga namelijk al jaren niet  meer naar de kerk. Gewoon omdat ik vind dat ik geloven thuis ook kan, en het Katholicisme mij niet meer aanspreekt. De vorm en de manier waarop, in ieder geval. Ik loop nog regelmatig een kerk binnen en daar vind ik wel rust en ik vind het mooi, de pracht en praal, de beelden en het glas in lood en alles wat er omheen hangt. Maar het instituut Katholiek hoeft van mij niet meer. De Paus ook niet. Een pastoor die verteld wat ik moet doen en laten terwijl hij zelf iets heel anders doet ook al niet. Daarom doe ik het liever zelf, thuis op mijn eigen manier, geloven. En deze dagen zeggen mij toch nog wel veel, moet ik zeggen. Of je het nu gelooft of niet, het is een aangrijpend iets. 

Fijne Paasdagen, hoe je het ook viert.

Bron: Wikipedia

© KH