Tuesday 15 May 2012

Kun je ook fout zijn ná de Tweede Wereldoorlog?

Vanmiddag voelde ik hoe het gevoeld moet hebben, toen.. In de Tweede Wereldoorlog. Alleen anders. Dat kan ook niet anders. Het is nu geen oorlog, gelukkig niet. Maar het gevoel was hetzelfde kan ik me zo voorstellen. Het akelige gevoel diep van binnen, het gevoel dat ik in een huis was, werkte waar ik niet hoorde te zijn. Een fout huis, foute mensen.



De mevrouw waar ik werkte vertelde over haar weekendje weg. Ze zei dat zij en haar man wel vaker op stap gingen als het kon. Ook wel eens naar Amsterdam bijvoorbeeld. Ik maakte alleen maar een losse opmerking tussendoor, dat ik ook nog eens met mijn kinderen naar Amsterdam wilde, naar het Rijksmuseum en het Anne Frankhuis omdat ze dat ooit gezien moeten hebben. Ze keek me aan en zei: 'Weet je wel dat het allemaal onzin is? Dat is helemaal niet waar en allemaal verzonnen!' Ik keek haar vragend aan, dat kon ze niet menen. 'Ja', zei ze nog, 'Dat van Anne Frank is allemaal niet waar. Allemaal verzonnen voor 'de Hollander' geld uit zijn zak te kloppen. Dat levert geld op en het is allemaal onzin! Daarvoor hebben wij de bewijzen zelf gezien in een museum in Duitsland!' Ik geloofde mijn oren niet! Haar man is half Oost-Duitser van geboorte. Zijn vader vocht in de oorlog nog aan Duitse zijde. Ze vertelde dan ook: 'Mijn schoonvader heeft het ook verteld. Alle verhalen van de Joden en de kampen, allemaal verzonnen! Hij kan het weten, hij heeft vooraan gevochten. Hij heeft het meegemaakt.' Ik zei nog dat ze het niet kon menen, dat al die doden, in al die kampen toch niet verzonnen konden zijn. 'O', zei ze, 'Er zullen best wel wat mensen dood gegaan zijn daar, maar niet zoveel als ze ons willen wijsmaken! Echt niet! Churchill heeft zelf Hitler aan de macht geholpen hoor en de Engelsen hebben ook Duitse steden gebombardeerd met vrouwen en kinderen daarin!' Ik viel gewoon stil. Alles wat zei vertelde kun je zo op internet vinden: Onder Stormfront: Een antisemitische site! Het is dat zij niks van internet afweet!
De week ervoor hadden meneer en mevrouw al commentaar over Bevrijdingsdag. Dat het zo'n onzinnige dag was. Dat je bijna 70 jaar nadien toch niet meer daaraan dacht. Dat het wel afgeschaft kon worden, die onzin!



Mijn schoonvader (de vader van ex) was een Jood. Hij zat als kind in een Jappenkamp. Zijn vader en oudere broer moesten naar het mannenkamp en zijn moeder, iets oudere broertje en hij in het vrouwenkamp. Dat is hun geluk geweest achteraf. Hadden ze in Nederland gewoond dan hadden ze het misschien niet eens overleefd. Mijn ex is dus eigenlijk half Joods al kun je dat zo niet stellen, je bent volgens Joden pas Joods als de moeder Joods is. Je weet tenminste altijd zeker wie de moeder is, nooit wie de vader is. Dus je moeder moet Joods zijn wil jij ook Joods zijn. Ex zijn moeder was dat niet, dus is hij dat 'technisch' gezien ook niet. Joods bloed echter wel. Mijn zonen op hun beurt ook weer. En hun achternaam ook. En wat geeft het? Ze mogen er trots op zijn. De hele familie van ex was een prachtige familie. Die oude Joodse mensjes. Die kleine mensen met hun prachtige verhalen! Altijd vrolijk, ondanks wat ze meegemaakt hebben.

Ik kon het dan ook niet hebben wat die mevrouw vertelde. Niet alleen om mijn schoonvader, maar zij ontkende gewoon al die miljoenen doden die gevallen zijn in de concentratiekampen. Dat was volgens haar niet gebeurd! Leugens! Bedrog! Om de 'Hollander' wat voor te spiegelen. Te bedriegen!
Ik ben aan mijn werk gegaan en toen ik stond te werken dacht ik: Werk ik nu voor een 'foute' Nederlander? Ik kán dit niet! Het voelt niet goed? Zou het ook zo gevoeld hebben voor velen Nederlanders die in die tijd voor de verkeerde bazen werkten? Ik kon het echt niet. Ik was blij dat het tijd was en ik heb ze gedag gezegd en toen ik thuis was meteen mijn werk gebeld en gevraagd of ik vanaf volgende week een andere cliënt kan krijgen. Gewetensbezwaren. Zo kun je het wel omschrijven. Ik heb me heel de middag er naar onder gevoeld. Gelukkig begrepen ze de reden op mijn werk en ze maken er zelfs een aantekening over zodat niet een collega hetzelfde probleem zal krijgen. Volgende week hoef ik niet terug, ik krijg een nieuwe cliënt.



Ik wist niet dat het nog bestond. 67 jaar na dato. Nederlanders die nog fout zijn. Ik wist niet dat het kon. Maar kennelijk wel. Niet alleen neo-nazi's maar ook bejaarden dus. Mensen die beter zouden moeten weten.
En dat is en voelt heel raar.

© KH

12 comments:

Ushi said...

Lieve Kati, mooi stuk geschreven. Er zullen altijd mensen blijven bestaan die overal tegen zullen zijn of het maar blijven ontkennen...Dat is al niet te snappen, het is wel degelijk gebeurd, en hoe, vreselijk. Het is geschiedenis en mogen wij hopen dat er nooit maar dan ook nooit meer zo een malloot aan de macht komt. Liefs, -X- URS

Ushi said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Ushi said...
This comment has been removed by a blog administrator.
klaproos said...

heftig om te lezen kati,


van de week bij het optreden van leoni jansen zei ze, dat haar vader fout was geweest in de oorlog, dat voelde ook zo hevig aan ....

bijzonder logje,

xxx

Kati said...

Urs, dank je wel meis voor je reactie(s). Ik heb de dubbele even verwijderd! Wel lief van je! :)

Klaproos, dank je wel! Het was zo akelig! Alsof ik werkte in een 'fout' gezin! Ik ben blij dat ik er niet naar terug hoef! Idd, heftig!

Daan said...

waarom is zij fout? Waarom is iemand die kiest of uitdraagt waar zij in gelooft fout? Omdat het niet strookt met de algemeen geaccepteerde normen?
dan zijn wij ook fout... want wij geloven ook in dingen die niet kloppen, niet 'bewezen' zijn, waar veel andere mensen zo hun bedenkingen bij hebben, die menen dat het totale onzin is...

jouw heftige reactie op haar beweringen zegt veel, Kati... (en je bent daar echt niet alleen in, ik betrap mezelf ook heel vaak op meningen die verkapte ontkenningen zijn van allerlei dingen).
je had ze ook naast je kunnen leggen en voelen dat iedereen een mening mag hebben over dingen (zolang ze niemand erom neerleggen...).
waarom wil jij niet met dit soort uitspraken of meningen geconfronteerd worden?

Fout is ook maar een label...

Kati said...

Er zijn dingen in het leven, Daan die ik niet kán en niet wil accepteren. Dit is er 1 van. Het schaar ik onder het kopje 'gewetensbezwaren'. De familie van ex heeft me af en toe een glimp laten zien van wat zij meegemaakt hebben als Joden in de oorlog. Dat zij en haar man dat zonder meer ontkennen, dat kan en wil ik niet accepteren nee. Dat heeft niks met geloof te maken, daar zijn bewijzen van, te over! Dus dat heeft ook niks met mijn wel of niet boos-zijn te maken, maar met onderbuikgevoel.

Daan said...

oke, en net zoals jij daar een mening over mag hebben, iets over mag vinden, zo mag iedereen dat... wil niet zeggen dat je het moet accepteren, of je er begrip voor moet hebben, maar wel dat het feit blijft dat - net als dat jij dingen vindt die vele Hollanders belachelijk vinden - sommigen een manier van denken hebben die vreemd is... wanner is excentriek leuk, en wanneer onacceptabel?!

Blijft mijn vraag: waarom mag dat niet? waarom wil jij die niet zien?
Net zoals er mensen slachtoffer zijn, zijn er mensen ergens pleger van... dat zit in ons allemaal... maar daar mag schijnbaar niemand ook maar in de buurt van accepteren komen...

Anonymous said...

@Daan: je schrijft "Waarom is iemand die kiest of uitdraagt waar zij in gelooft fout?"
Mijns inziens is dat niet de strekking van Kati's verhaal. Kati staat meestentijds open voor andere meningen, ook al is ze het hier niet mee eens.
Kati was echter wél 'flabbergasted' dat er, ondanks duizenden bewijzen (!) mensen een bepaalde plaat voor hun kop hebben en niet geloven in wat er écht in WO II is gebeurd. Dat zij, en miljoenen met haar, gewoon niet kán en wil begrijpen waarom mensen de holocaust kunnen (en durven, ondanks bewijzen) ontkennen. Ik kan me haar heftige emoties hierbij enorm goed voorstellen. Nogmaals, dit heeft niets met een mening te maken, maar wél met een instelling dat zaken ontkend worden, waarbij zo'n 72 miljoen (!!!) mensen zijn omgekomen. Door die instelling lijkt het alsof die 72 miljoen doden niets voorstelt...

Groetjes, Mootje (hey Keet, ik lees weer mee!)

moortje2 said...

weeet je, stel dat.. lees! stel dat! anne frank verzonnen is.. dan nog geloof ik niet dat het verzonnen is voor geld. stel dat het verzonnen is, dan is het verzonnen om iets duidelijk te maken aan de mensen. dat mensen kunnen zijn als beesten. dat we daar voor op moeten passen. Hoevaak is het niet dat iemand de "macht" krijgt en zich opeens ontpopt tot iets vreselijks. Moeten we daar dan niet voor oppassen? moeten we daar niet alert op zijn?
Ik ben in Israel geweest. toen ik 18 jaar was. heerlijk met een groep jongeren op vakantie/kibbutz. niets geloof, niets politiek. gewoon lekker ongedwongen een werk/vakantie.
de eerste week kregen we een rondreis. Nou de gids deed zijn best, maar wij wilden gewoon lekker genieten.. zoals jongeren kunnen doen.. Op een van de dagen gingen we naar een plek in Jeruzalem waar de joden worden herdacht van de 2de wereld oorlog.
pffffffffff zo vrolijk als ik naar binnen ging, zo stil ging ik naar buiten. nu nog 20 jaar later krijg ik kippenvel als ik er aan denk. Dit was een heftig iets. foto's van hoe mensen leefde. al die namen van kinderen die omgekomen waren... hoe mensen onderzocht werden in die kampen als ze voor een "vekoudheid"bij de dokter kwamen.
Nee, dit kan je niet ontkennen. en ja dit is wellicht de mening van die vrouw. en ieder heeft misschien een eigen mening, maar ik zou er ook niet prettig werken,
het zou voor mij voelen, als of ik zelf niet veilig zou zijn in dat huis, als of ik elk moment vermoord zou kunnen worden.. kati, ik begrijp je wel.

moet zeggen, ik kan me ook zo boos maken over suriname met bouterse.. pfffff gewoon alles maar vergeten, dan kan hij aan de macht blijven. ik kan er niet bij met mijn hoofd.. Het is gewoon hetzelfde.

zolang mensen macht willen hebben over andere mensen, en niet accepteren dat iedereen anders is, zullen dit soort dingen altijd blijven bestaan.

RESPECT ... daar draait het om..

Daan said...

@ Mootje: je bent fout als iemand het zo noemt... Natuurlijk is het vreselijk wat er in WW2 is gebeurd, ik zal de laatste zijn om dat te relativeren, maar je weet ook wel dat als je een stukje schrijft zoals dat, je verbolgen reacties krijgt van je lezers...

Kati is net als ik geïnteresseerd in Boeddhisme, en daar is een van de dingen die je leert om je eigen reactie op wat je om je heen ziet in twijfel te trekken, je af te vragen waarom je dat zo ziet, of het ook anders gezien kan worden... dat was het doel van mijn reactie op haar stukje, geen aanval of vergoelijken wat 'haar' mevrouw had beweerd (iets waar ik ook niet blij van wordt).

Anonymous said...

@Daan: dank voor je nadere uitleg. Ik probeer je te begrijpen, maar ik kan alleen twee dingen niet matchen die je schreef, en de manier waarop je het naar Kati schreef:

“Waarom is iemand die kiest of uitdraagt waar zij in gelooft fout?”
en
"Kati is net als ik geïnteresseerd in Boeddhisme, en daar is een van de dingen die je leert om je eigen reactie op wat je om je heen ziet in twijfel te trekken, je af te vragen waarom je dat zo ziet, of het ook anders gezien kan worden... dat was het doel van mijn reactie op haar stukje, geen aanval of vergoelijken wat 'haar' mevrouw had beweerd (iets waar ik ook niet blij van wordt)."

Jij ging Kati allerlei vragen stellen op basis van een MENING die Kati over die vrouw heeft. Het is inderdaad Kati's mening dat die vrouw fout was. Een mening die gebaseerd is op honderdduizenden feiten. Maar waarom zou zij daarvoor allerlei onderliggende vragen moeten stellen vanuit het Buddhisme om hier anders tegenaan te kijken? Dat heeft deze situatie niet nodig. Er zijn honderdduizenden bewijzen dat die vrouw ongelijk heeft in haar "feit"; zij brengt deze zaken namelijk als FEITEN en niet als een MENING. Het is niet haar MENING en het is geen GELOOF over WOII, maar haar feit. Die feiten kloppen niet, sterker nog: door het te brengen zoals zij het doet verwaarloost ze al die miljoenen omgekomen mensen. En dat is onmenselijk gedrag.

IS dat fout of kun je dat fout VINDEN? Nee, dit IS fout WANT met honderdduizenden bewijzen te staven.

Daarom reageerde ik op jouw stukje, omdat de vragen mijns inziens hierover richting Kati in mijn ogen pusherig overkwamen, alsof Kati gedwongen werd anders te moeten denken dan ze al deed. Je nam herhaaldelijk het woord MENING aan, terwijl het hier helemaal niet om een mening ging. Hopelijk begrijp je het verschil.

De vragen die jij Kati stelden passen niet in dit plaatje; die passen wél bij uitspraken die je wilt relativeren zoals: “Wat een lelijke vrouw!” “Wat een domme mening is dat!” “Wat een rotmens is zij!” “Wat een onsportief bedrijf is dat!”
Dán kun je je vragen gaan stellen als: waarom denk je dat, wat doet het met jou, hoe kun je dit relativeren etc.

En excuus voor het plaatsen van sommige woorden in hoofdletters, dat komt nogal schreeuwerig over, maar ik weet niet hoe ik hier woorden cursief of vetgedrukt neer moet zetten :-))).

Groetjes, Mootje