Wat ik vroeger wilde worden
Zo jong als ik was, altijd riep ik dat ik later 'mama' wilde worden. Net zoals mijn eigen moeder. Ik wist nooit wat ik wilde worden, alleen maar mama, dat was toch al een beroep op zich? Dat je daar niet voor betaald krijgt ja wist ik veel. Gelukkig ben ik dat ook geworden maar doordat ik gewoon echt niet wist wát ik wilde worden (kids moeten zo vroeg kiezen ook) en mijn ouders vonden dat ik na de mavo maar naar de havo moest heb ik geen beroepsopleiding. Na mijn havo meteen gaan samenwonen en gaan werken. Eerst op kantoor in de administratie wat niet echt een succes was. Sowieso kwam ik er achter dat collega's en ik geen goede combi was, in ieder geval niet de hele dag door zij aan zij. Ik ben te druk, mensen kunnen niet met mij en ik niet met hen. Na wat aanmodderen op kantoor, probeerde ik in een winkel werken. Na 2x een halfjaar (via uitzendbureaus) kwam ik erachter dat het werk op zich leuk was, maar weer die collega's, vooral vrouwen, dat geklets en dan vaak achter elkaar's rug... bah! Ik was dan ook blij toen ik zwanger bleek te zijn. De eerste keer was een miskraam helaas maar drie maanden later was ik zwanger van Oudste zoon en ben ik thuis gebleven, mijn kids opgevoed en had ik als baan mama... De zwaarste en meest onderschatte baan die er is!
Na mijn scheiding moest ik gaan werken en kwam in de thuiszorg terecht. Met ouderen werken is het leukste wat ik kan bedenken. Als ik nu zou mogen kiezen, zou ik voor psychologie gaan in de geriatrie. Of als ik er mijn beroep van zou kunnen maken zou ik schrijver willen zijn. Of een combinatie van die twee.
© KH
1 comment:
amen... zo herkenbaar ;-)
Post a Comment