Aftellen

Aftellen, dat is wat ik al weken doe. Niet dat ik zoals hierboven in de quote, ik een 'crappy' baan heb, helemaal niet. Maar ik merk wel dat ik heel erg aan vakantie toe ben. Ik werk ook maar parttime dus op zich lekker veel vrije uren.

Ik merk het overigens wel om me heen, mensen die een baan hebben waar ze zich niet lekker voelen. En zich dan verheugen op die paar weken vrij. De rest van het jaar zit je dan toch weer bij zo'n baas te kijken. Het heeft mij ook jaren gekost voor ik zover was overigens. Het kan dan wel zo zijn dat het geen waanzinnig goed verdiende baan is, maar ik ben er gelukkig mee, met mijn oudjes. Dat geluk, zo besefte ik van de week, wordt alleen maar versterkt doordat ik ook al 6 jaar op 2 adressen kom en daar zogezegd 'kind aan huis' ben, al moet je toch een soort van afstand blijven bewaren. Trek je de deur dicht, moet je ook de eventuele problemen daar laten, achter die deur. En dat valt echt  niet altijd mee.

 

Een leven creëren waaruit je niet hoeft te ontsnappen is overigens makkelijker gezegd dan gedaan. Er spelen natuurlijk vele factoren mee. Je hebt het niet altijd zelf voor het zeggen. Je woont en leeft met meerdere mensen in 1 huis, je werkt met meerdere mensen, in je leefomgeving wonen mensen die je al dan niet mag. Je kunt niet alles wat je niet aanstaat weg bonjouren tenslotte. Zo werkt het niet. Je zult zelf een manier moeten vinden daarmee om te gaan.
Ik ben steeds voornemens te gaan mediteren. Meer te schrijven, te tekenen. Maar waarom ben ik dan zo verdomde kritisch op mezelf dat ik wat ik ook teken of schrijf steeds maar weer niet goed genoeg vind?
Het schrijven daar ben ik alweer mee begonnen, en is al aan een revisie toe. Tekenen ook en ja het ontspant, maar zodra ik bezig ben vind ik het alweer niet goed genoeg meer. 'Vroeguh' was het veel beter. Je moet zoiets toch onderhouden. Ik 'heb' het niet meer in de vinger, die ook niet zo best meer lijken, die vingers dan.

 
Nee geen foto van mij, was t maar waar




Gisteravond was er een pracht van een maan. Ik pakte mijn camera met statief en wilde daar eens op oefenen met mijn camera. Het lukte niet. Manlief had het ding al uit mijn handen genomen om te kijken wat er dan mis ging. Weg was mijn lust meteen. Dan niet. Doe jij het toch lekker. Het lukt toch niet, niets komt goed uit mijn handen. De hitte? (Laat het afkoelen!) De broodnodige vakantierust? Geen idee, maar dat de emmer ondanks de droogte tegen overlopen aanzit moge duidelijk zijn. En dat heeft in mijn geval niets met werk te maken, maar gewoon met mijn eigen vel... en daar niet lekker in zitten.

De stapel boeken ligt al te wachten net zoals een aantal kozijnen en deuren die geschilderd moeten worden, als ik daar zin in ga krijgen dan, anders niet... Het is tenslotte vakantie. Nog 4 dagen, maar eigenlijk nog maar 2 ochtenden werken. Dus waar heb ik het over!?
Ik ben al een klein beetje begonnen, met genieten, vooral 's morgens vroeg als het nog lekker koel is en stil:

Genieten

Genietend buiten
Zittend in de vroege ochtend
Bakje muesli met yoghurt
Bessen en aardbeien
Koele zomerbries
Rust
Stilte
Alleen de zwaluwen
Die scheren door het zwerk
Het zacht zoemen van
Hommels en bijen
Die mijn bloeiende oregano
Verblijden met een bezoek
Hap muesli met bes en aarbei
Ik sluit mijn ogen
Laat mijn zintuigen werken
Mijn smaakpapillen maken overuren
Ik slaak een zucht
De zon piept tussen de bladeren
En dan moet de vakantie
Nog beginnen

© KH