Wednesday 6 March 2013

Lentekriebels

It was one of those March days when the sun shines hot and the wind blows cold: when it is summer in the light, and winter in the shade. ~Charles Dickens, Great Expectations

De temperaturen zijn nog maar net in de twee cijfers en op tv heeft Jan Mulder het al over rokjesdag. Mijn Jongste rent al de straat over naar school (oké dat is 200 meter hier vandaan) zonder zijn jas aan te trekken en ik, ik heb mijn achterdeur wagenwijd openstaan ondanks dat ik in de trek zit.
Het is Lente! Nou ja, bijna dan.





Ik hang weer de natuur-paparazzo uit en fotografeer alles wat los en vast zit in mijn tuin en mijn omgeving. Zeker nu met mijn nieuwe camera. De kolonie mussen in mijn tuin zou onderhand wat gewend moeten zijn zou je denken maar niets is minder waar helaas. Ze blijven nog even schrikachtig als altijd als ik gewapend met mijn Nikon aan kom sluipen. Misschien moet ik net als een echt paparazzo een container proberen?

Het gaat kriebelen en jeuken, om weer alles te fotograferen in mijn tuin, van kruipende en vliegende beestjes tot bloeiende knoppen. Mijn vingers jeuken ook om alles te gaan snoeien, alleen dat is nog te vroeg.
Ik kam de wintervacht van mijn hond en hang de hondenharen in de oude heksenbezem die tegen het schuurtje staat. Mussen vliegen af en aan met haar haren in hun bek. Over een tijdje zullen er heel wat babymusjes heerlijk slapen in Jessie's zachte warme haren. Leuk idee!

 

Het enige nadeel van de achterdeur weer open hebben is dat ik niet de enige ben die dat heeft. Aangrenzende huizen hebben ook hun deuren open, en uit die deuren schalt knijterharde muziek. Blaffende honden, gillende kinderen, schreeuwende ouders. Mijn hond loopt zenuwachtig rondjes. Ze kan niet tegen dat lawaai, ze is oud en kan er niet meer aan wennen. Ik zucht en trek de achterdeur weer dicht. Niet alleen hou ik van het najaar en de winter vanwege de seizoenen, maar ook omdat de achterdeur dan niet open hoeft. Gek misschien, maar als je zo op elkaar woont als in dit kleine landje dan zou je toch denken dat men wat meer rekening met elkaar zou houden? Het wordt een hele lange lawaaierige zomer denk ik en het moet nog lente worden. Wat was het ook weer? Mens erger je niet, verwonder je slechts. En adem in, adem uit.

© KH

2 comments:

A van de Aa said...

Een van de kelinigheidjes in dit kikkerlandje, het kan hier niet zonder lawaai en herrie.

Christiaan said...

Mooi geschreven!