Tuesday 26 June 2012

Geduld is een schone zaak

Patience is the companion of wisdom.
- Saint Augustine


Geduld. Ik heb het niet. Nog niet. Of moet ik zeggen: Nog steeds niet. Ik ben een ongeduldig iemand. Ik kan slecht tegen mensen die dingen niet doen zoals ik ze in gedachten had bijvoorbeeld. Of mensen (of moet ik zeggen,mannen) die ziek zijn en dan net doen of ze dood liggen gaan. Daarvoor heb ik gemerkt, heb ik helemaal al geen geduld. Zelf ben ik uiteraard ook wel eens ziek, maar vaker wel dan niet, gaat het leven gewoon door. Wie doet het anders? Wie bracht anders de kinderen naar school? Of wie liet de hond uit, kookte er, enz enz.  Ik denk voor veel vrouwen een herkenbaar beeld.

Niet alleen met zieke mannen (of grote kinderen) heb ik dit maar ook met mezelf. Als er iets niet gaat zoals ik in mijn hoofd heb. Terwijl ik wel geduldig ben bij mijn 'oudjes'. Dat dan weer wel. (gelukkig)

Geduld is de metgezel van wijsheid, zegt St. Augustine. Steeds meer mensen zeggen mij dat ik door de jaren heen zo wijs geworden ben. Gisteren maakte mijn nicht op een van de sociale netwerksites nog een opmerking tegen me: 'Nicht, jij bent wijs geworden door de jaren heen.'
Ik mag het hopen. Maar geduld, dat heb ik nog niet. Ik oefen en oefen, maar dan ineens vlamt het in mijn binnenste weer op. Het ongeduldige in mij. Wat dat is? Ik ben er nog niet achter. Innerlijke onrust? Ik vermoed dat het dat is, maar zeker weten doe ik het niet.



Nog niet zo heel wijs dus, want je eigen innerlijke rust verstoren, is nog wel erger dan dat een ander die verstoort.
Zo ging er vanmiddag weer eens wat mis met de draadloze internetverbinding. Het wachtwoord moet er opnieuw opgezet worden en ik dacht het wel even te zullen doen. Na uren puzzelen kreeg ik het niet voor elkaar hoe mijn pc ook aanwijzingen dacht te geven. (alleen nergens een aanwijzing wáár ik dat dan in moest tikken) Oeh, als ik toch niet mijn blog op kan, mijn ei kwijt kan, mijn dingen doen kan die ik in mijn hoofd had dan laaien die vlammen van ongeduld weer in mij op. Het raam uit met dat rotding!

Inmiddels zit ik achter de vaste pc en ben ik nog niet  helemaal blij met mezelf en hoe ik weer reageer. Het is dan wel de aard van het beestje maar om nu alles daarop te gooien! Wilde ik mezelf niet veranderen? Dan dit ook. Ik was zo goed op weg, spreek ik mezelf streng toe. Dus nóg vaker uit die pc of die laptop. Dan heb ik daar ook minder ergernis over en meer tijd om eens lekker te lezen in mijn mooie boek!

Dat is nog eens een goed idee van mijzelf! :-)

© KH

3 comments:

klaproos said...

ach kati,
da's zó herkenbaar:-)

maar geloof me.....
je komt op een punt dat het genoeg is geweest en dán heb je alle geduld van de wereld,

neem het maar van me aan :-)

Kati said...

Ik geloof je op je woord Klaproos! :-)

Anonymous said...

ach heb een beetje geduld met jezelf joh (glimlach)