Being Happy

The best vitamin to be a happy person is B1.

~Author Unknown

 

Al jaren heb ik maar 1 droom: Een cottage in Schotland hebben in the Middle of Nowhere. In de tijd van crisis lijkt die droom verder weg dan ooit.
Als ik in mijn eigen huis kijk en zie wat er allemaal vervangen moet worden zakt me de moed in de schoenen. Het lijkt wel of alles tegelijk kapot gaat of vervangen moet worden. Of 'ze' (en wie ze dan zijn weet ik ook niet) het erom doen. Maar als ik het om me heen hoor, ben ik niet de enige. Het is bij meer mensen het geval.

Gisteren fietste ik van mijn werk naar huis. Ik ben dan altijd aan het denken, beetje tegen mezelf aan het praten over van alles en nog wat. Ik dacht weer aan mijn droom en dat het niet te verwezenlijken was. Het leek wel of ik ineens een stem in me hoorde die zei: 'Ja maar als je dat zo graag wil, zul je daar wel voor moeten werken he, Kati!' En verdomd, ineens dacht ik: Wil ik dat wel zo vreselijk graag dat ik daar heel erg veel meer uren voor wil gaan werken? Ik was inmiddels thuis, stond in mijn knusse woonkamer, keek naar buiten naar mijn tuintje en wist het antwoord.



Nee, dacht ik, dat wil ik niet. Ik ben gelukkig in mijn eigen huis met mijn eigen tuin. Met de vele vogels in die tuin. Met mijn eigen kleine plekje hier. Natuurlijk kan het altijd mooier, beter, rustiger en vooral weidser, Schotser en groener. Maar stel nou dat ik kei-en keihard werk en het voor elkaar krijg, stel, en die droom valt zo vreselijk tegen, daar in de Middle of Nowhere. (wat ik me nu niet kan voorstellen) Dan ben ik de plek waar ik wél gelukkig was ook kwijt! En nu kan ik nog drómen van de plek waar ik me ook heel gelukkig voel, en waar ik voor kan sparen om af en toe eens een paar weken heen te gaan.

Natuurlijk voel ik me diep in mijn hart heel verbonden met Schotland en dat zal altijd zo blijven, maar wil ik daar echt alles voor opgeven ten koste van alles om die droom te verwezenlijken? Niet dus.
Geluk moet je zelf maken, gelukkig kun je zelf worden, ook met minder, en minder groot en minder grote dromen. Ik hoef maar naar buiten te kijken naar de talloze vogels in mijn tuin en ze te horen om gelukkig te zijn. Op dit moment in mijn leven is dit genoeg.



Dromen is goed, dromen moet je houden maar niet je dromen verwezenlijken ten koste van...
Dromen is fijn en verlangen naar iets ook. Maar ik besef nu dat ik ook hier heel gelukkig ben. En dat Schotland niet weg loopt. Wat voor je weggelegd is krijg je, zeg ik altijd. Dus als het voor me weggelegd is ooit naar Schotland te verhuizen, dan komt dat vanzelf wel op mijn pad, maar vooralsnog, ben ik gelukkig met wat ik heb. En dat besef, maakt me nog gelukkiger dan ik al ben!

© KH