Lijf en leden

Mijn lijf doet zeer. Al een heel tijdje en ik negeer het. Stom, ik weet het.
Maar sinds ik, nu alweer 3 jaar geleden, van de trap viel en daar een frozen shoulder aan over hield, negeer ik wel meer dingen. Ik wil zo graag schrijven dat ik negeer dat je dat schrijven nu eenmaal achter je pc of laptop moet doen en dat je dan vaker en langer in een niet zo'n goede houding zit. Voor een frozen shoulder die nog steeds niet unfrozen is dan.

Ik heb er spuiten in gehad, ben bij de fysio geweest. Maar als zelfs de fysio er geen heil meer in ziet en rare handelingen wil laten verrichten om mijn schouder te 'ontdooien', dan gooi ik daar de handdoek in de ring. Hij wilde dat ik de boel onder narcose maar zou laten afscheuren. Die is gek! Dan zou ik minstens een jaar uit de running zijn en niet kunnen werken, laat staan kunnen schrijven, of de normale dingen in het leven kunnen doen. En dan moet je nog maar afwachten of een en ander zich normaal herstelt! Nee, aan mijn lijf geen polonaise! Ik heb daarvoor bedankt en dacht: Dan maar een schouder die het maar half doet zoals hij het moet doen...



Nu ik een paar jaar verder ben, meer wil doen met mijn arm (en) en op een paar blogs schrijf, een forum run en de sociale media wil bijhouden, vergt dat meer van mijn armen en schouders. Bloggen is ook netwerken. Je moet lezen en reageren om gelezen te worden. Het erge is alleen dat mijn klachten verergeren als ik langere tijd achter laptop of nog erger vaste pc zit. Mijn houding is dan niet goed, of ik zit er gewoon té lang achter. Ik wil wel, maar het gaat niet. Ik wil graag overal lezen en reageren maar het kan gewoon niet, lichamelijk. De laatste tijd lig ik 's nachts weer wakker van de pijn in mijn schouderblad. Da's niet goed natuurlijk. Ik foeter tegen mezelf. Waarom doe ik dat dan ook, om de volgende dag weer even zo vrolijk té lang achter dat 'ding' te hangen. Soms letterlijk hangen.



Een nieuwe Lente een nieuw begin. Het moet anders. Ik moet (wat heb ik een hekel aan dat woord 'moet') veranderen. Ik moet mezelf dwingen beter voor mezelf te gaan zorgen. Ik krijg overal last van. Van mijn gewrichten, van mijn schouder, mijn rug. (mijn werk in de thuiszorg is daar ook wel debet aan)
Dus ik ga meer bewegen, de natuur in. Lekker in de tuin werken, of wandelen. Tai Chi leren wat ik zo graag wilde. Yoga, mediteren. Noem maar op. Alles om beter in mijn (te ruime) vel te komen zitten. Beter voor mijn lichaam én geest.



Ik neem mezelf voor om morgen te gaan beginnen. Na mijn werk niet meteen de pc aan, maar eerst de tuin in bijvoorbeeld. Of een lange wandeling met de hond. De pc moet gewoon maar even wachten. Mijn lijf zal mij dankbaar zijn. En het netwerken? Ja sorry, dat moet (weer moet) maar even wat minder. Het zij zo.

© KH