Delete knop

Wat je al niet doet als je met griep op bed ligt. Ik lig/lag al vanaf donderdag hoestend en proestend afwisselend op bed en op een 'bedje op de bank' tv te kijken of te slapen. Afgelopen zondag lag ik beneden onder de dekens een beetje te zappen en kwam al zappend langs CNBC en daar begon net Joel Osteen met zijn wekelijkse preek. Nu heb ik een hekel aan die opgeblazen overdreven Amerikaanse zieltjeswinners, maar Joel is anders. Ik ben al vaker langs Joel gezapt en blijven hangen omdat hij meteen iets zegt wat mij op dát moment juist bezig houdt. Zo ook afgelopen zondag. Hij begon natuurlijk met eerst een kort gebed maar daarna zei hij iets dat mij meteen raakte. Hij zei: Onze geest is als een computer. De manier waarop wij het programmeren zal bepalen hoe het functioneert. Net zoals een virus een perfect functionerende computer kan vertragen, zo kan een verkeerde manier van denken onze manier van doen vertragen. Sterker nog, ons leven volgt onze gedachten. Negatieve gedachten die mensen in ons hoofd planten moeten dus als het ware gedelete worden. 'Jij zult nooit iets worden in het leven' Delete. 'Dat kun jij niet'. Delete. Maar ook gedachten die je zelf in je eigen hoofd laat komen. 'Dat kan ik niet'. Delete. ' Ik ben niet goed genoeg'. Delete.


Iedere keer als er een negatieve gedachte in je hoofd komt moet je meteen die delete knop gebruiken. En alleen maar postieve gedachten toelaten. Uiteraard gebruikte Joel God in zijn voorbeeld en een aantal bijbel fragmenten om zijn woorden kracht bij te zetten. Het klonk mooi, geloofwaardig bijna, maar 'this is not America'. En hier zijn we toch wat nuchterder.




Het stemde me wel tot nadenken toen mijn moeder me gisteren opbelde om te vragen hoe het met me was. Het gesprek kwam op mijn zus die behalve verpleegkundige ook nog bezig is een eigen zaakje op te zetten in brocante, een droom die ze heeft. Ik ben trots op haar dat ze het allemaal voor elkaar krijgt, daar niet van, maar laten we wel wezen, het is niet moeilijk als je geld hebt daarvoor. Een man met een eigen zaak, zelf verpleegkundige met onregelmatige diensten en een moeder die wel op je kinderen past en af en toe ook nog eens je strijk doet én een werkster. Dus dan heb je tijd (en geld) over om een cursus meubelbekleden te doen, of om je eigen zaak en droom op te bouwen. Mijn moeder vat mijn opmerkingen altijd op of ik jaloers ben. (en o boy, wat 'klinkt' bovenstaande jaloers! Maar ik bedoel t echt niet zo!)
Ze zegt dan tegen me: ' Je moet het ook wel willen he'. en 'Je zus kan dat maar he, die maakt zulke mooie dingen.'
Om even later weer in een moeite door over te schakelen op het 'geliefde' onderwerp 'afvallen'.
De druk die ze dan weer op me legt voelt als een enorme druk. Natuurlijk moet ik afvallen, dat voel ik aan alles. Maar alleen al door haar opmerkingen, gedrag, heb ik de pee in en zou ik het niet willen doen. Gewoon omdat ze al vanaf mijn tienerjaren die druk op mij legt.
Delete, delete delete! Soms zou ik willen gillen: Stop pressuring me, it makes me wanna scream!



Je kunt de negatieve stemmen niet stoppen, ze komen toch, maar je kunt wel er voor kiezen om niet stil te blijven staan bij die stemmen en de Delete knop te gebruiken om ze niet in je hoofd te laten hangen. Sta niet stil bij de negatieve mensen en hun gedachten maar Delete die gedachten. Hou van jezelf, zoals je bent, daar gaat het eigenlijk om. En anderen horen je te nemen zoals je bent, take it or leave it!

En Joel Osteen? Als je een beetje door het God hier en daar heen luistert (wat soms ook nog best leerzaam kan zijn hoor) dan heeft hij echt wat te vertellen. Iedere zondag om half 11 's ochtends op CNBC.

Geïnteresseerd? Luister hier naar podcast van afgelopen zondag.

© KH