Anderen kennen is begrip, jezelf kennen is wijsheid.
~ Lao Tse
Wat vind je belangrijk in je leven? Waar word je gelukkig van? En wat kost energie? Wat kun je beter vermijden? En wat juist opzoeken? Dat staat voorin mijn nieuwe dagboekje voor meer zelfinzicht wat ik eind vorig jaar kreeg bij het mijn Psychologie Magazine. Normaal krijg je dat als je abonnee wordt maar kennelijk wilden ze de trouwe abonnee's ook een keer blij maken. En blij ben ik ermee. Het moet me helpen meer inzicht te krijgen in mezelf. Dat schrijven helpt daar ben ik de afgelopen jaren wel achter gekomen. Maar nu moet ik nog leren de juiste vragen aan mezelf te stellen. Alle hulp is dus welkom. (gratis boekjes ook, daar ben ik heel eerlijk in! ;-) )
In het boekje staan opdrachten die me kunnen helpen mijn (vaak chaotische) gedachten te ordenen maar er is ook ruimte om te schrijven over alles wat me bezighoudt. (weet niet hoeveel ruimte ze overgelaten hebben, maar goed, er is altijd nog een blog! ) Ze beloven me dat soms mijn eigen antwoorden me zullen verrassen. Spannend!
Hoe denk je over jezelf?
Het begint meteen al goed. Hoe ik over mezelf denk. Dat ligt eraan op welke dag ze het me vragen. Of wie ik van te voren gesproken heb. Heb ik ex of mijn moeder van te voren gesproken, dan kun je het me beter niet vragen. O wacht even. Niet te vlug. Er staat bij dat het een simpele schrijfopdracht is. Nou vooruit dan maar:
Maak de volgende zinnen af en ontdek wat je denkt te weten van jezelf. Denk niet te veel na, maar beantwoord de vragen vanuit je intuïtie:
Mijn sterkste punten:
(niet nadenken niet nadenken) Daar ga ik al. Ik denk na, wat zijn mijn sterkste punten... Ik heb werkelijk geen flauw idee. Kan ik deze test niet later invullen, zodat ik er even over na kan denken?
Nou ok dan: Ik kan aardig schrijven, ik sta voor mensen klaar, pfff geen idee hoor.
Ik ben sympathiek omdat:
Ja dat ga ik over mezelf zeggen! O ja, dat hebben we laatst geleerd: Love yourself.
Dat is natuurlijk een waarheid als een koe. Maar waarom vind je jezelf sympathiek, jeetje wat een vraag! Ik heb werkelijk geen flauw idee. Omdat ik gewoon aardig ben? Tegen iedereen? Weet ik dat!
Wij leren in ons leven om zulke dingen niet over onszelf te zeggen. Waarom eigenlijk niet. We sabelen mensen als Ivo Niehe neer die dat wel doen, over zichzelf en vervolgens als ons gevraagd wordt, iets liefs of aardigs over onszelf te zeggen weten we niet goed wat we doen moeten. Is dat niet heel raar eigenlijk?
Ik sla er even een paar over en ga naar,
Het probleem met mij is:
Nou dat kun je hierboven dus wel lezen. Dat is niet zo moeilijk. Onzeker, niet goed weten wat mijn sterke punten zijn. Wat te zeggen over mezelf. Ook al ben ik al een jaar flink aan mijn persoonlijke groei aan het werken, daaraan schort nog het een en ander. Dat blijkt. Dat dagboekje is wel op een goed moment gekomen maar ik geloof dan ook dat alles gebeurd voor een reden. En dit dan ook. Ik ga daar vanmiddag maar eens goed voor zitten na mijn werk en het op mijn gemak invullen. Er staan namelijk nog veel meer van dit soort zinnen in op de eerste twee bladzijden, wat flink tot nadenken stemt, (en dat mag dus niet, je moet het meteen invullen zonder dat je erover nadenkt)
Maar dat is dus grappig, de laatste is:
wat me boos maakt is: Iets in moeten vullen over jezelf zonder dat je erover na mag denken, misschien? :-)
© KH
3 comments:
ha, die is wel stoer zeg...
een beetje net als die Emerson-challenge...
sterkte er mee!!
Heb ik nog een hele kluif aan als ik dat boekje eenmaal in ga vullen! :)
het blijft moeilijk om positief over je zelf te zijn he? liever kraken we onszelf af.
toch mag je best positief zijn hoor!
(wat is er mis met jouw hoofdletter Z?)
Post a Comment