Stress

 

Een week of twee geleden hadden wij een verstopping. Niet alleen was de afvoer verstopt maar door die verstopping, stond ook ineens de keuken om, voor ons toen, onbekende oorzaak blank. Wij haalden er een ontstoppingsbedrijf bij die nog eens lekker de leidingen doorspoot waardoor er in de keuken nog meer water kwam te staan. Manlief ging eens op zoek naar waar dat water vandaan moest komen, en kwam tot de ontdekking dat er een oude afvoer onder de keukenkastjes zat, die niet afgedopt was. Dus daar kwam dat water vandaan!

De verstopping was verholpen, de afvoer werd afgedopt, maar de vloer was naar de gallemiezen. We hebben een bouwdroger moeten huren om de hele boel enigszins droog te krijgen. Maar er moet een nieuwe vloer in. Gelukkig krijgen we waarschijnlijk een hoop, zo niet alles, vergoed van de verzekering, maar ja, het wordt wel een heel gedoe! Wat doe ik met mijn spullen, mijn boekenkast! Kortom, de stress sloeg toe. En van stress/me druk maken, krijg ik epilepsie aanvalletjes. Wat dus ook niet lang duurde of ik kreeg ze. 

De vloerenman kwam om de schade op te nemen en hij nam gelijk een hoop stress weg. De boekenkast kan gewoon blijven staan. Maar toen bedachten we ons, dat we het beste ook maar meteen alles konden laten schilderen. We deden het altijd zelf maar ja, dat zie je ook wel. Laten we nu maar eens een keer een echte professionele schilder het laten doen. Die zei dat de kamer leeg moet, als ze dan toch de vloer gaan doen… Dan komt hij wel schilderen. Hup, stress. Waar laat je de zooi?

Ik zou toch willen dat ik eens wat minder snel stress kreeg. Gewoon, go with the flow. Het moet toch, dus laat het dan gewoon gebeuren. Dan zijn we er weer voor 20 jaar minstens van af! Volgend jaar weet ik zeker dat ik denk: waarom liep ik ook weer te stressen? Als ik dan in mijn opgeknapte huis zit. 

© KH