Je hoofd leegmaken

 

“Empty your mind of all thoughts.
Let your heart be at peace.
Watch the turmoil of beings,
but contemplate their return.

Each separate being in the universe
returns to the common source.
Returning to the source is serenity.

If you don't realize the source,
you stumble in confusion and sorrow.
When you realize where you come from,
you naturally become tolerant,
disinterested, amused,
kindhearted as a grandmother,
dignified as a king.
Immersed in the wonder of the Tao,
you can deal with whatever life brings you,
and when death comes, you are ready.”
 

― Lao Tzu

Heb je ook wel eens het gevoel dat je met iemand hebt staan praten en dat je later totaal niet meer weet waar het gesprek nou over gegaan is? Of dat je naar je werk fietst (rijdt) en later niet eens meer weet hoe je er gekomen bent? En je bij het eten gedachteloos je eten naar binnen schuift zonder eigenlijk iets ervan te proeven? Dan zit je hoofd vast net zo vol als dat van mij. Dan betrap je jezelf er soms op dat je zit te staren terwijl je eigenlijk op moet letten, dat je even de kluts kwijt bent van wat je eigenlijk aan het zeggen was, of dat je gewoon eigenlijk helemaal niet meer weet wat je wilde zeggen of doen.

De laatste tijd is het wel erg raak hoor, bij mij. Ik kom de kamer binnen, wil wat zeggen, maar ben het gewoon weer kwijt. Meestal loop ik terug naar de plek waar ik het bedacht heb (gek genoeg heel vaak het toilet, kennelijk bedenk ik daar op mijn gemak nogal eens wat) en verdomd als het niet waar is, daar weet ik het weer. Als ik het dan niet meteen zeg dan is het weer weg! De leeftijd? Tja, als 46 ook al oud is, dan weet ik het ook niet meer. (volgens mijn lieve zonen wel, maar weten zijn veel)

 

Natuurlijk zijn er allerlei truukjes om je hoofd leeg te maken. Of zoals mijn moeder meteen zou zeggen: een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd. Die grijpt nou werkelijk alles aan om mij mijn zolder te laten opruimen!

En eigenlijk weet ik best wat ik doen moet. Me minder druk maken over futiliteiten. Meer mediteren, niet zo 'druk/ADHD-erig' doen, het verleden het verleden laten, en 'schijt' (excusez le mot) hebben aan wat andere mensen schijnen te moeten denken van/over mij. En zo kan ik nog wel een en ander opnoemen. Ik maak me er zo dik over. Letterlijk bijna. De dingen die ik me soms aantrek! Ik denk wel eens dat ik ze letterlijk aantrek en dat daar mijn overgewicht vandaan komt. Wat vast onzin is maar toch he! Ik neem me iedere dag als ik in mijn bed stap weer voor dat ik nu toch echt aan mezelf ga denken, ga bewegen, ga mediteren. En natuurlijk komt dat er nooit van. Echt nooit. En vervolgens ga ik me weer 'slecht' over mezelf voelen wat weer niet goed voor een mens is.

 

Het zal altijd wel lastig blijven. Je niet druk maken is niet iets wat je zomaar even niet meer doet. Het zal ook de aard van het beestje zijn. Maar wordt je er gelukkiger van? Ik denk van niet. Ik denk dat je veel gelukkiger bent als je het allemaal wat luchtiger neemt in het leven. Dus we ondernemen maar weer eens een poging. Adem in, adem uit, relax en vooral heel veel Zen....

Op naar een leven met een leger eh rustiger hoofd!

© KH