Sunday 29 July 2012

Muziek op Zondag, songs for my son



Mijn zonen waren 3 weken op vakantie met hun vader. In die vakantie is wat voorgevallen, wat mijn Oudste en mij dusdanig van slag heeft gebracht dat ik de hele week onrustig ben gebleven (ik was niet eens mee!) en hem heeft doen besluiten dat hij op zichzelf wilde gaan wonen. Hij wil niet meer tussen zijn (gescheiden) ouders in zitten. Gelijk heeft hij in dat opzicht en het is triest dat het steeds weer gebeurd. Maar op zichzelf? Hij moet nog 18 worden. Zijn vader heeft in onze woonplaats een appartement. Daar mag Oudste gaan wonen. Zijn vader is er toch bijna nooit want die is meestal bij zijn vriendin in haar woonplaats. Oudste kan zo proberen of het gaat, alleen, alles regelen, het meeste betalen.
Ik heb het er moeilijk mee gehad, of nog. Ik had het ingecalculeerd maar dan nog. Oudste is mijn rots. En dat mag niet. Een kind mag je rots niet zijn. Dat is mijn les in deze. Alles gebeurd voor een reden, hou ik mezelf voor. Dat ik (weer) niet met mijn ex door 1 deur kan, door iets wat is voorgevallen, daar hoeft zoon niet onder te lijden. Ik ben het met zijn argument om alleen te wonen wel eens, maar de manier waarop niet. En toch, laat ik hem gaan. Ik besluit dat ik mijn eigen rots moet zijn. De tijd dat ik zocht naar een rots om aan vast te klampen in tijden dat ik het nodig had is voorbij. Tijd om het zelf te doen, is 'long over due' . Ik weet het en toch diep van binnen knaagt er iets, heb ik gefaald als moeder? Heb ik iets nagelaten? Is het mijn schuld? Maar is dat niet moeders eigen? Time to let go, al is het iets eerder dan ik verwacht had.














© KH

2 comments:

klaproos said...

ik ga voor coldplay vandaag kati:-)

blijven lachen lieve vrouwke,
huilen bewaar maar voor als je in de hemel bent,:-)

dan kun je het laten regenen:-)

xxx

Kati said...

Da's een goeie Klaproos! Zal m onthouden! :)