Pubers en wat nu?

Daan had het van de week in haar blog over puberen. Het zette me aan het denken over mijn pubers. Oudste is 17 en wordt in de zomer 18 en vindt zichzelf geen puber meer. Dat hij wel het gedrag vertoont van een puber is hem nog niet opgevallen kennelijk. Jongste is nog 14 en wordt aanstaande zaterdag 15 en zit er dus nog volop in. De puberteit.
Mijn moeder zegt altijd dat wat ik zelf in mijn puberteit deed ik nu twee keer zo erg terug krijg. Ikzelf vind dat ik nogal braaf was en deed wat mijn ouders zeiden. Behalve dan het stiekeme roken, dat is het enige. Verder was ik zeer braaf en gehoorzaam. Moet je nu mee aankomen, gehoorzaam.



Oudste rookt en niet eens stiekem. Want als ik het hem zou verbieden gaat hij het ergens anders wél stiekem doen en met wat ze tegenwoordig allemaal roken... Heb ik het liever (liever helemaal niet) dat hij het hier in de achtertuin openlijk staat te doen.
Nee, waar ik een beetje mee zit is het straffen. Hoe straf je nu een puber? Kon je toen ze klein waren nog volstaan met een tik op de vingers als ze ergens aan zaten of een bestraffende boze blik, nu lijkt niets meer indruk te maken.

In mijn familie praat iedereen nogal met stemverheffing, het lijkt of iedereen schreeuwt maar het is echt gewoon hard praten. Zodra je dan boos wordt gaat je stem mee en ja dan zit het tegen schreeuwen aan. Werkt dat bij een puber? Welnee, die doen gewoon even zo 'vrolijk' mee of nemen het (nog erger) over. Dat heeft geen effect dus. Het wegnemen van hun favoriete game, of Playstation, X-box, computer of smartphone dan? Wil je een puber laaiend krijgen, met deuren horen gooien of zelf geen vrijheid meer hebben (je neemt tenslotte iedere vorm van communicatie naar hun buitenwereld weg) moet je dat vooral doen. Het lijkt meer op 'terugpakken' van de puber. Jij doet iets wat mij niet aanstaat, dus ik doe iets waar ik jou mee kan hebben. Het werkt niet, je brengt je punt niet over.
Ook niet om hem huisarrest voor de rest van het jaar te geven, wederom heb je daar vooral jezelf mee en je kind leert er niks van.



Wat werkt dan wel?
- Voor een korte tijd huisarrest. Bijvoorbeeld: een weekend, een paar dagen, niet weken of maanden. Laat hem (of haar) wel gewoon gaan sporten. Het is goed voor het zelfvertrouwen wat ze in deze periode in hun leven toch al zo nodig hebben.
- Laat ze klusjes in en rondom huis doen. Auto wassen, gras maaien, onkruid eruit halen dat soort dingen. Maar ja, eigenlijk vind ik zelf dat ze dat gewoon ook eens zo uit zichzelf moeten doen. (hahaha, yeah right)
- Heb je een oudere puber (zoals ik met Oudste) kun je nog onderscheid maken. Die komen en gaan vaak wanneer het hen uitkomt zonder zich wat van welke regel dan ook wat aan te trekken. Ik zeg wel eens:  Het is hier geen hotel! Met zulke pubers kun je andere regels opstellen. Ik vind het bijvoorbeeld best dat hij komt en gaat wanneer hij dat wil, als zijn school er maar niet onder lijdt. Maar zodra hij niet uit zijn bed wenst te komen om op tijd op school te komen, stel ik regels in. Ik heb zelfs met hem een contractje opgesteld met als voorwaarde dat als hij zich daar niet aanhoudt, hij dan die week ook niet weg mag, heel de week niet: Dus niet op tijd uit bed en naar school, is niet weg. En hij gaat graag weg!
Je kunt ook het volgende doen: Zeg tegen je oudere puber: Als jij je niet aan je tijden kunt houden, sluit ik de deur en kom je er niet meer in, dan zie je maar waar je slaapt. Maar ik denk dat er maar weinig ouders zijn die dat zullen doen.



Mijn ouders lagen altijd te luisteren tot ik thuis kwam, niet zo heel moeilijk gezien in om 12 uur thuis moest zijn. Oudste komt soms om 3 uur thuis, dan  hoor ik hem echt niet meer! Van de week maakte hij het helemaal bont! Hij was pas om half 5 thuis gekomen. Hij was bij een vriend geweest en niet gaan stappen. (daar heeft hij geen geld voor aangezien  hij altijd blut is) Wat zei hij nou de volgende dag dat ze gedaan hadden? Zijn vriend, 18 jaar, en hij 17 hadden eerst film gekeken en daarna tot half 5 met LEGO gespeeld! 'MAM, dat was vet hoor! Hij heeft alle Starwars LEGO!!' Hij keek me stralend aan! En ik? Ik verstopte mijn hoofd in mijn boek en dacht: Volgens mij hoef ik me nog niet echt zorgen te maken, voorlopig dan...

© KH