Druk maken om niks

Bovenstaande slaat de spijker op zijn kop! Had ik gisteren nog hele doemscenario's in mijn hoofd, vandaag blijkt maar weer dat mijn brein dus ikzelf mijn ergste vijand op dat gebied ben.
Ik werk in de thuiszorg en zie mijn cheffin dus niet, behalve op vergaderingen. We moeten 1x per week werkbriefjes inleveren in haar postvak. Dan haal ik meteen mijn eigen postvak leeg en daar moest dus wat in liggen volgens haar sms van afgelopen week (zie blog van gisteren). Bij de receptie van het bejaardencentrum kennen ze mij inmiddels en ze trok mijn postvak open en er zat niets in! Niets!
Daar gaat mijn druk maken om niks dus! Mijn doemscenario wat ik heel de week al aan het afspelen was! Wat als zij dit, wat als ik dat, waarom zou zij zus... enzovoorts. Er zat gewoon niets in. Ik hoef niet in te vallen, zij heeft kennelijk toch aan mij een sms gestuurd die voor een collega bedoeld was. Muts die ik ben!

En dit is niet de eerste keer dat ik mezelf dat aandoe! Dat gebeurd dus steevast om de paar weken. Dan loopt alles lekker, gaat het zoals ik het wil hebben en ineens denk ik dat iemand dat wil verstoren en hup: De radartjes in mijn hoofd gaan draaien en ik verzin weer wat er zou kunnen gaan gebeuren. Ja zou kunnen, want het gebeurd gewoon nooit! Het zit in mijn hoofd! Dat is het erge van het verhaal!

Natuurlijk moet ik nog wel een aantal keer invallen voor collega's maar goed, ik bepaal zelf wanneer ik kan, ik heb dat zelf in de hand. Over 2 weken heb ik lekker een week vrij. Waarom kan ik nou nooit eens in het NU leven? Niet in het verleden blijven hangen, of in de toekomst kijken, maar gewoon simpel in het nu. Dat zou alles zo'n stuk aangenamer maken. Geen gestress, of gepaniek. Gewoon van dag tot dag.
Take everyday as it comes. Maar nee, piet paniek moet er weer meer van maken dan het is.

Weer iets om voor mezelf aan te gaan werken dus. En hard ook!
Dus sluit ik af met deze hele wijze woorden van de Daila Lama: Als iemand cool en relaxed is, is hij het wel.



© KH