Vannacht stond hij ineens daar weer, lachend, en ving me op in zijn sterke armen toen ik op hem af rende om hem te begroeten. Ik voel nog zijn wang van de dikke kus die ik erop plantte toen ik afscheid nam. Hij bleef staan en zwaaide nog met zelfs zijn handschoenen aan, die bruine die bij zijn uniform hoorden. Zo fijn dat hij af en toe me even op komt zoeken in mijn dromen!
Gisteren was het Veteranendag en hoewel mijn vader nooit gevochten heeft in het buitenland moest ik er toch aan denken toen ik een thema zocht voor vandaag; Voor alle militairen dan maar;
© KH
No comments:
Post a Comment