As dreams are made on, and our little life
Is rounded with a sleep.
Tempest [IV, 1]
- William Shakespeare
Een paar nachten geleden was hij er weer in mijn droom; mijn vader die 16 jaar geleden overleden is. Ik droomde dat ik thuis kwam in mijn ouderlijk huis, mijn jas uittrok en mijn moeder zei; 'Hij is thuis'. Ik rende naar zijn stoel waar ik hem al zag zitten in zijn militaire uniform al had hij zijn jas uitgetrokken. Hij stond lachend op en spreidde zijn armen wijd uit. We omhelsden elkaar en ik zei dat ik hem zo gemist had. Hij zei met een lach; 'Ja, maar ik wacht op je hoor' Toen werd ik wakker.
Mijn vader komt vaker voorbij in mijn dromen sinds hij er niet meer is. In het begin toen hij net overleden was, was het sporadisch, alleen een glimp of keek hij even in het voorbijgaan. Maar nu hebben we soms hele gesprekken over van alles en nog wat. Het was al even geleden dat ik over hem gedroomd had en dit was ook erg fijn, zeker omdat hij niet zo knuffelig was en ik wel en het voelde zo echt. Mijn vader was al met pensioen dus dat militaire uniform was ook wel gek eigenlijk. Ik zie hem ook nog soms met zijn rode snor ipv met zijn grijze.
Natuurlijk weet ik ook wel dat dromen iets heel anders betekenen dan je vader die bij je op bezoek komt, maar toch, ik hou veel liever het beeld vast van een vader die je zo mist en je even op komt zoeken dan een of ander zweverige uitleg... Papa en ik waren allebei niet zo zweverig en meer nuchter. Daarom vind ik het ook heel bijzonder dat hij zoveel in mijn dromen is. En fijn ook.
© KH
No comments:
Post a Comment