Vandaag las ik op Twitter dat de Engelse Prince Harry na 20 jaar ongeveer hulp gezocht heeft voor het verwerken van de dood van zijn moeder. Hij merkte dat het niet goed met hem ging in het algemeen, niet doordat hij bv in Afghanistan is geweest of een prins is met waar nu eenmaal bepaalde druk op ligt, maar gewoon omdat hij de dood van zijn moeder niet verwerkt had. Hij was 12 toen ze overleed, en we weten allemaal hoe een mediacircus dat werd. Hij heeft zich afgesloten voor zijn emoties en begon uit de band te springen. Tot het begon te klikken bij hem, door zijn werk onder andere.
Prince Harry Podcast interview
Toen ik ging samenwonen met manlief merkte ik al snel aan hem dat hij de dood van zijn vader nog niet verwerkt had. Hij was ook nog jong toen zijn vader overleed en zijn moeder vond het allemaal niet nodig hem te helpen het te verwerken kennelijk.
Destijds vond ik het maar gek; zijn vader was al zolang dood, de mijne nog maar kort en ik was er toch ook overheen!
Maar was ik dat?
Hoe ouder ik word of eigenlijk hoe meer tijd eroverheen gaat (dit jaar 14 jaar geleden) lijkt het moeilijker te worden. Er zijn uiteraard tijden waarin het prima gaat maar soms dan kan ik ineens in huilen uitbarsten en mis ik mijn vader ineens zo erg!
Ik ben iemand die haar emoties opkropt, net als mijn vader. Er gaat inwendig een denkbeeldig deurtje open, daar stop ik de emoties achter en hup het deurtje gaat weer dicht.
Heel soms, sta ik toe dat het deurtje een klein kiertje open gaat om er een paar emoties uit te laten.
Niet te lang en altijd als ik alleen ben. Niet teveel, want anders gaan de sluizen open om niet meer te stoppen.
Prins Harry zegt dat iedereen een 'shrink' zou moeten hebben waar ze op vrijdag hun 'shit' bij kwijt zouden kunnen van die week om zo opgelucht het weekend in te kunnen gaan. Een psycholoog is er immers voor opgeleid om de problemen van anderen daar te laten waar ze horen.
Op zich geen gek idee alleen ik zou niet naar een shrink gaan. Ten eerste heb ik voor zoon en man er een aantal bezocht die mij eens even gingen vertellen wat ik MOEST doen... Dus niet hè. En die keren wist ik het elke keer beter dan de psycholoog, en ik heb er niet eens voor geleerd!
Ten tweede; dan moet dat deurtje open, wat als het deurtje leidt naar een hele beerput die dan ineens opgetrokken wordt?
Misschien blijft het altijd wel zeer doen; de dood van een ouder. Misschien blijft een scheiding altijd wel zeuren, het had ik maar, was ik maar, deed ik maar. Misschien ook, moet ik het gewoon leren los te laten en erop vertrouwen dat alles gebeurt voor een reden.
Misschien moet ik leren accepteren dat veranderingen horen bij het leven, en ik moet leren en werken aan mezelf.
En soms toch dat deurtje even open zetten. Emoties tonen hoort er nu eenmaal bij. Opkroppen is niet goed voor een mens. Lijk ik toch meer op mijn vader dan ik ook gedacht had....
© KH
2 comments:
Harry is een kanjer en ik vind hem wel erg veel lijken op die beveiliger van toen, trouwens. Maar wat hij nu doet is ontzettend belangrijk. Fijn dat je het aanhaalt. Als je auto kapot gaat, ga je naar de garage. Als je wasmachine raar doet haal je er een monteur bij. Als je hoofd gek doet kan een 'monteur' erbij halen, of er naar toe gaan. Een goeie monteur zal nooit zeggen dat je iets 'MOET'. Mijn herinneringen aan 'mijn' Christiaan (Bijl) uit Leidschendam zijn juist heel goed. Hij heeft me nooit gezegd dat ik iets zou 'MOETEN'. Toch ben ik enorm opgeknapt dankzij hem.
Het woord MOETEN heeft een akelige connotatie. We 'moeten' niks. Jij 'moet' niks. Je MAG en je WIL, maar het blijft jouw beslissing. Elke vrijdag even naar de shrink vind ik wel wat vaak, maar ik snap zijn bedoeling. Hij krijgt ook behoorlijk wat over zich heen als prins. Ik wens hem veel sterkte toe en jou ook. Wat hij nu doet is de geestelijke gezondheidszorg uit het Verdomhoekje trekken. We bestaan niet alleen uit lijf, maar ook uit geest. Een gezonde geest huist doorgaans in een gezond lijf.
Het is hoog tijd dat we weer leren over holistische gezondheidszorg, waar alles mogelijk is dat kan werken en waar GGZ behandelingen en alternatieve geneeskunde, zoals FYTO en klassieke homeopathie er helemaal bij horen. Zo niet dan denk ik dat de huidige gezondheidszorg op een faillissement aanstuurt, omdat het dan alleen nog om de bankrekeningen van de HH specialisten gaat.
Ik zie Harry's interview als baanbrekend. En jij komt er wel. ;) x
je kan inderdaad angstvallig dat deurtje dicht blijven houden, en ziek blijven worden, tenen blijven stoten of allergisch worden voor bomen in je tuin, of je kan onder begeleiding {van bijvoorbeeld een natuurarts, of iemand die geleerd heeft om eerst naar jou te luisteren en je daarna helpt} dingen in je leven een plekje te geven.... iedereen maakt kutte dingen mee, daar ontkomen we gewoon niet aan, maar iedereen heeft ook zijn eigen manieren geleerd om ermee om te gaan, en de meesten zijn alles behalve behulpzaam.
mijn moeder is ook een opkropper, en die is doodsbang geweest om dat deurtje open te zetten. toen ze het eenmaal wel durfde, voelde ze alsof er een olifant van haar schouders viel - de opluchting was zo groot! nu heeft ze nog steeds de neiging om op te kroppen, maar ze durft ook te zien wat er scheelt... en ze is bijna niet meer ziek...
knap inderdaad dat Harry vertelt over zijn stap om naar de shrink te gaan. zouden er meer moeten doen. ik hoop dat het hem net zoveel lucht geeft als mij, en mijn ma toen
Post a Comment